SlaapSter, Elisabeth de Nooij

Slaap, rust, waar ben je
Mijn lijfje is aan het zoeken
Ik sluit mijn ogen en zie
Ineens zal ik een Ster ontmoeten

Ik durf haar niet aan te kijken
Wat ben je mooi, blijf even bij mij
Je flitst als een betoverend licht voorbij

Ik wil je iets vragen over het leven
Van koude ogen, harde handen
Mensen met verwrongen brein
Waarom mogen zij er zijn??

Zie mij, zo kwetsbaar gebleven
Sterretje schenk je me even
Een paar straaltjes overleven

Mijn soezerige lief, hou me vast
Tedere woordjes, zachte kus
Doe het lichtje maar uit
Wel te rust……

Elisabeth de Nooij